Το τεκνόν μετά του ωφελίμου;

Με γειά Σοφάκι μου το νέο σου αμόρε! Να το χαίρεσαι και να σε χαίρεται αν και πολύ αμφιβάλλω για το προσδόκιμο ζωής αυτής σου της σχέσης.
Δεν λέω, είναι αναζωογονητικό και σαφώς αποτελεσματικότερο από ένα Botox ή οποιαδήποτε άλλη μεσοθεραπεία στον πλαστικό σου. Ασυναγώνιστο ως αντικαταθλιπτικό, τονωτικό της αυτοπεποίθησης και ευεργετικό για το σώμα όσο μια εντατική αερόβια γυμναστική με personal trainer στο καλύτερο γυμναστήριο της πόλης όμως μια σχέση με νεότερο άντρα στην Ελλάδα δεν έχει προοπτική που να χτυπιέσαι μέχρι να μαλακώσεις σαν χταπόδι!.
Το τεκνόν είναι μόνο τερπνόν και παραπέρα δεν πάει βήμα.

Θα μου πεις βέβαια και δικαιολογημένα! γιατί στα αρσενικά επιτρέπεται να πέφτουν με τα μούτρα στο φρέσκο κρέας ενώ στις γυναίκες όχι; Ισότητα δεν έχουμε; Στην Ευρώπη δεν ζούμε; Αν περπατήσεις στους δρόμους κάποιας χώρας του «πολιτισμένου κόσμου» θα συναντήσεις τα πιο αλλοπρόσαλλα ζευγάρια να φιλιούνται, να αγκαλιάζονται, να βαδίζουν χέρι-χέρι χωρίς να τους καίγεται καρφί. Δίμετρες κουκλάρες με φαλακρούς κοιλαράδες, άσχημες με όμορφους, νέοι με γριές και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς σε αντισυμβατικό συνδυασμό κυκλοφορεί, οπλοφορεί και χαίρεται ελεύθερα τον έρωτα χωρίς ενοχές επιτρέποντας στη σχέση να πάρει όσες και όποιες διαστάσεις γουστάρουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι και μόνο.
Λυπάμαι Σοφάκι μου που θα σε στενοχωρήσω αλλά στον τόπο μας κάποια πράγματα φοριούνται ως μόδα και μόδα μένουν για πάρα πολλά χρόνια. Η ηθική και η αισθητική των σχέσεων δεν αλλάζει έτσι εύκολα γιατί φιλτράρεται από ένα δυνατό παραδοσιακό κατεστημένο μέσα στο οποίο γαλουχούνται και ανδρώνονται γενιές και γενιές αρσενικών χωρίς να εξαιρείται και το νέο αντικείμενο του πόθου σου.
Αν και ανοιχτή στις έξωθεν επιρροές, μιμητική και ξενομανής όσο δεν παίρνει η αξιολάτρευτη Ελληνική κοινωνία δεν εγκαταλείπει εύκολα τα στερεότυπα και τις παραδόσεις της σε θέματα κοινωνικών ρόλων και συμπεριφορών ιδιαίτερα όταν κάποιες απ΄ αυτές έρχονται να απειλήσουν πάγια συμφέροντα και δυνάμεις της υπάρχουσας δομής της.
Δυστυχώς οτι ισχύει για τον ανδρικό πληθυσμό χωρίς ηθικούς ή άλλους περιορισμούς, για τις γυναίκες είναι ακόμα δύσκολο να κατακτηθεί πόσο μάλλον να γίνει αυτονόητο. Η σχέση της μεγαλύτερης γυναίκας με τον νεότερο άντρα είναι ταμπού, είναι εκτροπή από το «φυσιολογικό», η κοινωνία κάνει τα στραβά μάτια μέχρις εκεί που μπορεί να το χαρακτηρίσει ως μικρή, ανώδυνη, σεξουαλική περιπέτεια, ούτε λόγος για συναισθηματική εμπλοκή ούτε συζήτηση για προοπτική σχέσης. Όλα γίνονται στη σκιά, με την ενοχή του ατοπήματος και τον κίνδυνο της διαπόμπευσης.

Γίνομαι πιο συγκεκριμένη δια του παραδείγματος:

• Στην Ελλάδα λοιπόν μια γυναίκα που πάει με μικρότερο άντρα χαρακτηρίζεται αυτομάτως ως τεκνατζού ενώ ένας άντρας που πάει με ένα πιπίνι είναι απλά μάγκας.
• Μια γυναίκα που κάνει σχέση με μικρότερο άνδρα είναι δακτυλοδεικτούμενη στον περίγυρό της αν είναι μια κοινή θνητή αν δε έχει την ατυχία να είναι επώνυμη γίνεται και είδηση στον τύπο! (βλ.Γερμανού, Αλιμπέρτη, Βίσση κλπ κλπ).
• Η κοινωνία βρίσκει απόλυτα φυσιολογική την εικόνα ενός σαραντάρη που χορεύει στα γόνατα την φοιτητριούλα ενώ αντίθετα βρίσκει αντιαισθητική την εικόνα της σαραντάρας που φιλιέται στο μπαράκι με τον νεαρό σύντροφό της.
• Η διαφορά ηλικίας ενός ζευγαριού όταν είναι υπέρ του άντρα θεωρείται για τον άντρα επίτευγμα, όταν είναι υπέρ της γυναίκας θεωρείται μπανανόφλουδα.
• Η γυναίκα που ερωτεύεται έναν άνδρα με διαφορά ηλικίας θα πρέπει να έχει κατά νου πως μπορεί να λυτρώνει ένα καταπιεσμένο Οιδιπόδειο, να είναι δασκάλα, να είναι οδαλίσκη, να είναι η αποτυχημένη επαναστατική απόπειρα του «καλού παιδιού» ή η ζαβολιά πίσω απ΄την πλάτη της μητριαρχικής φιγούρας που εξουσιάζει τη ζωή του κάθε αρσενικού αλλά ποτέ δεν θα γίνει η θαρραλέα και απόλυτη επιλογή του. Ο ρόλος της είναι πεπερασμένος και συχνά αφανής.
Στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να φάμε ακόμη και κουφέτα!

Ποιοί είναι οι λόγοι που δεν ευδοκιμούν τέτοιου είδους σχέσεις στο ελληνικό έδαφος ενώ όλο και περισσότεροι καθημερινά τολμούν ή μπαίνουν στον πειρασμό να τις δοκιμάσουν στα φανερά ως ελάχιστοι και στα κρυφά ως πλειοψηφία;
Ακούστε αγαπητές κυρίες και δεσποινίδες κάποιας ηλικίας που κάνατε το λάθος να ερωτευθείτε έναν μικρότερό σας σε πόσο βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις και πρακτικές σκοντάφτει η αυτοδιάθεση του άντρα στον έρωτα και τη ζωή.

1. Η Ελληνίδα μάνα ποτέ δεν θα ανεχθεί μια σοβαρή αντίπαλο ανάμεσα σ΄ εκείνη και τον κανακάρη της. Θα προτιμήσει ένα άπειρο κοριτσάκι που θα αργήσει πολύ ή δεν μάθει ποτέ να κάνει τόσο επιτυχημένο παστίτσιο όσο η ίδια, που δεν θα ξέρει σε πόσους βαθμούς πλένουμε τα χρωματιστά και που μέχρι να αποκτήσει την σχετική πείρα θα της επιτρέψει να φαντάζει μοναδική και αναντικατάστατη.

2. Η Ελληνίδα μάνα δεν θα αναγνωρίσει στον γιόκα της το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής γιατί εκείνη γνωρίζει σαφώς καλύτερα ποιο είναι το καλό του, έχει το αλάθητο του Πάπα και το αδιαμφισβήτητα ανιδιοτελές κίνητρο να επιθυμεί την πραγματική του ευτυχία. Όλοι οι άλλοι θέλουν να του βάλουν τρικλοποδιά.

3. Η Ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της αντρικής υπεροχής. Τύποις μόνο προοδευτική αλλά στην ουσία κομπλεξική και αρτηριοσκληρωτική δεν θα επιτρέψει εύκολα στην γυναίκα να αναπνεύσει.

4. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κακό για έναν άντρα που θέλει να γίνει πραγματικός άντρας από το να τον «εκπαιδεύσει» στη ζωή μια γυναίκα ακόμα δε χειρότερο αν αυτή είναι η μάνα που τον γέννησε.

5. Όλα αυτά τα τυπάκια που σας την «πέφτουν» μετά από χορταστική χυλόπιτα από συνομήλικη ή μικρότερή τους και σας το παίζουν μοντέρνα, υπεράνω και οτι δεν μασάνε από στερεότυπα δεν σας βλέπουν κάτι παραπάνω από Depon με βιταμίνη C για τον πονοκέφαλο. Μόλις τους περάσει θα θυμηθούν οτι έχουν μια δουλειά και θα φύγουν τρέχοντας για την πεπατημένη μην τους πάρει χαμπάρι η μαμά τους και τους κάνει ντα στο κωλαράκι.

6. Η ελληνική οικογένεια είναι μια μεγάλη προστατευτική ομπρέλα που ανοίγει όταν γεννιέσαι αλλά για κακή σου τύχη ξεχνάει πως κάποτε πρέπει να κλείσει.

7. Η ανθρώπινη ευτυχία και ολοκλήρωση στον τόπο μας είναι από τις πιο κλισαρισμένες και συνάμα παρεξηγημένες έννοιες. Απόδειξη οι αποτυχημένοι γάμοι, τα άφθονα διαζύγια, το κέρατο που πάει σύννεφο και τα δυστυχισμένα παιδιά.


Κάνε κράτει λοιπόν Σοφάκι κι εσείς οι απανταχού κυρίες και δεσποινίδες μην χαίρεστε με το λουκούμι. Είναι μούφα!
Αν θέλετε ντε και καλά να τολμήσετε προτιμήστε κάτι σε ορφανό έως πεντάρφανο, σε πλήρως απογαλακτισμένο και ανοιχτόμυαλο (σιγάαα! ) ή φορτώστε τα για άλλη γη κι άλλα μέρη (προτείνω μια Ολλανδία).
Όσες μένετε εδώ χαΐρι δεν θα δείτε. Είμαστε ακόμα στα Βαλκάνια και σε βαθιά, βαθιά μεσάνυχτα!

OLE!!

Σταχτοπούτε, πες αλεύρι!

Αγαπημένε μου πρίγκιπα,

Συγχώρεσέ με που σε άφησα στα κρύα του λουτρού και εξαφανίστηκα με την κολοκύθα μου χωρίς άλλη προειδοποίηση αλλά πίστεψέ με! δεν γινόταν αλλιώς.
Επειδή κατά βάθος είσαι καλό παιδί και σε συμπάθησα επίτρεψέ μου να σου δώσω μερικές φιλικές συμβουλές ως παλιότερη στο εν λόγω παραμύθι. Αν θέλεις τις ακούς αν δεν θέλεις τις γράφεις στις μπότες σου.
Την επόμενη φορά που θα ζητήσεις μια κοπέλα σε χορό φρόντισε να μην είναι μπροστά η μαμά σου, ο μπαμπάς σου, η θεία σου η Μαρίτσα και ο κουμπάρος σου ο Σταμάτης γιατί έχουν την κακιά συνήθεια να σου κάνουν υποδείξεις με αποτέλεσμα όχι απλώς να μπερδεύεις τα βήματα αλλά να χάνεις κι αυτά που ξέρεις. Χτες βράδυ για παράδειγμα μου πατούσες συνεχώς τον κάλο!
Όταν χορεύεις να κοιτάς τον άλλον στα μάτια γιατί αν κοιτάς το ταβάνι θα βρεθείς να κάνεις επαναλήψεις του the lady is gone καταμεσής της πίστας σαν Αμερικανός πεζοναύτης σε εκπαίδευση και είναι κρίμα.
Όταν βρίσκεις γυάλινα γοβάκια στις σκάλες του παλατιού σου να μην τα κάνεις ανθοδοχεία γιατί αυτή που τα άφησε είχε τον λόγο της και δεν έκατσε ξυπόλητη για πλάκα ούτε να πιστεύεις πως κάθε μέρα θα σου αφήνουν κι από ένα επειδή είσαι νόστιμος.
Επίσης θα σε συμβούλευα αν θέλεις ντε και καλά να μου αποκατασταθείς να ψάξεις πρώτα να βρεις την συνέχεια του «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» σε κλασσικό εικονογραφημένο (υπάρχει! αλλά σου το έκρυψαν), να την διαβάσεις, να την εμπεδώσεις και αν σου αρέσει τότε να πας απ΄τον μπαρμπέρη να ξυριστείς και για γαμπρός.
Τέλος θα ήθελα να σου συστήσω ούτε καν να διανοηθείς να κρύψεις τις μπότες σου στην ντουλάπα και να φορέσεις εσύ το γοβάκι γιατί φτάνει και περισσεύει που μου κατέστρεψες το στόρι...
Δεν θα μου πάρεις και τον ρόλο τώρα!

Σε φιλώ

Η Σταχτοπούτα σου

WTGP Μέρος Β’ (το τραγικόν!)

Υποσχέθηκα ανάλυση στο WTGP και προχωρώ τάχιστα γιατί το κοντέρ γράφει και δεν θέλω να σας κουράζω με πολυλογίες.
Αγαπητοί και αγαπητές μου, ο Σταύρος, 35 από Πειραιά δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μου ούτε και καμιά εξαίρεση που ήρθε να επιβεβαιώσει την φήμη πως τραβάω τους προβληματικούς. Έτερον εκάτερον, δεν θα το συζητήσουμε εδώ! Θα τα πω με τον ψυχαναλυτή μου.
Ο Σταύρος είναι ένας κλώνος από τα εκατομμύρια που παρήγαγε η σύγχρονη ζωή, ίσως να είναι ο γιός σας, ο ανιψιός σας, ο κουμπάρος, ο φίλος ή και ο σύζυγός σας (ουαί!!) όπως αντίστοιχα η cat woman μπορεί να είναι μια οποιαδήποτε γυναίκα που ψάχνει απεγνωσμένα συντροφιά, φιλία, έρωτα ή γάμο (μπουχαχα!) μέσα στο κυρίαρχο πλέον μέσο κοινωνικής δικτύωσης που είναι το internet.
Μα, θα μου πείτε κάποιοι, «είναι δυνατόν να προκύπτουν σχέσεις της προκοπής εξ αποστάσεως;». Θα σας απαντήσω «ΟΧΙ» αλλά αυτό απ’ οτι φαίνεται δεν έχει και τόση σημασία. Ευλόγως θα με ξαναρωτήσετε «τότε γιατί το προτιμούν όλο και περισσότεροι;» κι εκεί έχω να σας απαριθμήσω έναν μακροσκελή κατάλογο αιτίων που το καθιστούν ασυναγώνιστο και πρώτο στις προτιμήσεις των ανθρώπων κάθε φύλου, ηλικίας και κουλτούρας παγκοσμίως.
Ιδού!
1. Είσαι οτι δηλώσεις (συνήθως δηλώνεις οτι θα ήθελες να είσαι ή καλύτερα οτι θα ήθελαν οι άλλοι ν’ ακούσουν πως είσαι).

2. Διατηρείς την ανωνυμία σου πράγμα που σημαίνει πως δεν εκτίθεσαι (καλά να είσαι ο Σταύρος, ελεύθερος από τον Πειραιά αλλά αν είσαι ο Σταμάτης με 5 κουτσούβελα από την Δάφνη, η ανωνυμία σε σώζει! πώς να το κάνουμε;)

3. Έχεις την πολυτέλεια από την καρεκλίτσα του γραφείου ή του σπιτιού σου να γνωρίσεις τόσο κόσμο που για να το πετύχεις με την κλασσική μέθοδο θα πρέπει να είσαι κάθε νύχτα σε μπαράκια, μπυραρίες, καφετέριες και πάλι είναι ζήτημα αν θα τα καταφέρεις (άσε που κοστίζει κιόλας!).

4. Μπορείς να είσαι αξύριστος, άλουστος, να βρωμάς σαν ασβός από την απλυσιά, να σκαλίζεις τη μύτη σου ή να καταβροχθίζεις το 5ο κομμάτι πίτσα (το γουρούνι) χωρίς να κινδυνεύει στο παραμικρό η γοητεία σου αφού κανένας δεν σε παίρνει χαμπάρι ή δεν σε βλέπει αν δεν του το επιτρέψεις (κάμερα).

5. Μπορείς να μιλάς με περισσότερα από ένα πρόσωπα ταυτοχρόνως χωρίς κανένα από αυτά να γνωρίζει την πολυπραγμοσύνη σου όπως επίσης και ο άμεσος περίγυρός σου. Στο γραφείο υποτίθεται πως δουλεύεις, στο σπίτι υποτίθεται πάλι το ίδιο!

6. Έχεις την απόλυτη κυριαρχία των επαφών σου χάρη στο σωτήριο κουμπί που λέγεται Block ή Delete πράγμα που σημαίνει πως αν κάπου ή κάπως στραβώσει η κατάσταση ή δεν θέλεις να προχωρήσεις κλικ! και εξαφανίζεσαι χωρίς δικαιολογίες, απολογίες, σου ξου, μου ξου και άλλα περιττά μανταλάκια
Αν βέβαια έχεις κάνει το λάθος κι έχεις δώσει κανέναν αριθμό κινητού ας πρόσεχες φίλε μου.
Τα γατόνια που κάνουν καιρό αυτή τη δουλειά φροντίζουν να έχουν ένα καρτοκινητό για τέτοια χρήση και ποτέ μα ποτέ δεν δίνουν τον επίσημο αριθμό τους. Όχι παίζουμε!

7. Δεν δεσμεύεσαι απέναντι σε κανέναν και για τίποτα όπως βεβαίως και οι άλλοι απέναντί σου. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Μεγάααλη ελευθερία κυρίες και κύριοι. Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε που λέει κι ο σοφός λαός.

8. Λόγω της ιδιομορφίας του μέσου οι συναλλαγές είναι άμεσες και ξεκάθαρες. Παρακάμπτονται οι βαρετές εισαγωγικές διαδικασίες (βλ. φλερτ, κομπλιμέντα, ρομαντικός περίπατος, γεύμα, δείπνο ή ποτό, τα λουλούδια στην κυρία από μένα και άλλα τέτοια ξεπερασμένα) και εφόσον αμφότερες οι πλευρές γνωρίζουν τι θέλουν, μπαίνουν κατευθείαν στο κυρίως θέμα.

9. Αν φοβάσαι να προχωρήσεις σε ένα ραντεβού σχεδόν στα τυφλά, η προσομοίωση θα έρθει να σου λύσει τα χέρια χαρίζοντάς σου την «λύτρωση» με την βοήθεια μιας απλής κάμερας και ενός μικροφώνου. Εύκολα, γρήγορα, παστρικά και προπαντός χωρίς χρέωση (αλήθεια, το +090 υφίσταται ακόμα ή βάρεσε κανόνι;).

Τραγικό συμπέρασμα 1:
Ζούμε στην εποχή της ευκολίας, της ταχύτητας και της εικονικής πραγματικότητας.
Είμαστε φοβικοί απέναντι στην συναισθηματική έκθεση, την ηθική δέσμευση και την προσωπική ευθύνη.
Είμαστε ανώριμοι ή απρόθυμοι να επιδιώξουμε την ποιότητα των σχέσεων γι αυτό προσπαθούμε να καλύψουμε το έλλειμμα με την ποσότητα των εναλλασσόμενων ηδονών.

Τραγικό συμπέρασμα 2:
Πού θα καταλήξει αυτό; Στ’ αλήθεια δεν ξέρω!
Εκείνο που ξέρω είναι πως ως cat woman θα πεθάνω νηστική νιαουρίζοντας στα κεραμίδια για έναν γάτο που δεν υπάρχει στο menu κανενός virtual "delivery" και που σίγουρα δεν μπορεί να είναι ο Σταύρος, 35 από τον Πειραιά!

WTGP (Want To Go Private)?

Ευάερος-ευήλιος ιστοχώρος γνωριμιών.
Προστατευμένη ανωνυμία.
Είσαι ότι δηλώσεις.
Απ’ όλα έχει το πανέρι.
Επικοινωνία-γνωριμία: Η μεγάλη προσδοκία.
Φαντασία: Η μεγάλη πρόκληση.
Αλήθεια: Το παίζουμε κορώνα-γράμματα;
Ψέμα: Πάρε να ‘χεις!
Block-ignore-Delete: Ο άσσος στο μανίκι.

-Καλησπέρα σας ! (αδόκιμο καθ’ ότι περασμένες μία αλλά κάπως πρέπει να διατυπωθεί το καλωσόρισμα) Περάστε, καθίστε στην πολυθρόνα ή την καρέκλα γραφείου σας για να αρχίσει η προσομοίωση.
Ελπίζω να έχετε τον κατάλληλο εξοπλισμό (web cam, μικροφωνάκι, fake φωτογραφιούλες και όρεξη για παιχνίδι).
-Ασφαλώς! Δηλώνω ετοιμοπόλεμη.
-Πολύ ωραία….Καλή τύχη λοιπόν.
Κλικ.


-Hi!
(Βρε! Βρε! Καλώς τα παιδιά απόξω!)
-Γειά σου!
-A/S/L?
-Πώς είπατεεεεε;
-ilikia-fylo-periohi, honey
-Ααααααα! Μάλιστα. 35, Κηφισιά, γυναίκα φυσικά!
-fisika?
-Έχεις δει πολλούς άντρες με ψευδώνυμο cat-woman?
-u never know
(Για να το λες…Τώρα δλδ που δήλωσα γυναίκα είσαι σίγουρος.)
-Εσύ;
-Stavros, 35. Peiraias.
-Χάρηκα (γιατί αλήθεια; επειδή διάβασα ένα κύριο όνομα, μια ηλικία κι ένα τοπωνύμιο;)
-m2. Name?
(Αααα! Ναι! Αυτό το ξεχάσαμε.)
-Λίνα.
-nice
(Δε λες τίποτα! Τόσα κλικ στο πληκτρολόγιο για να ανταλλάξουμε στοιχεία που δεν ξέρουμε αν και κατά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα).
-Ύψος, βάρος, χρώμα μαλλιών, Λίνα;
(Ααααα, κάτσε να πεταχτώ να φέρω ταυτότητα, διαβατήριο, φορολογική-Ε9 και πρόσφατες αιματολογικές εξετάσεις γιατί μπορεί να χρειαστούν στο who is who μου).
-1,67-60-καστανή
-lol hmmm...nai... (δεν κατάλαβα! προς τι ο σκεπτικισμός; Δεν άρεσε κάτι στην κριτική επιτροπή;)
-douleia?
(Όχι! 35 ετών γαϊδάρα τρώω τα λεφτά του μπαμπά μου και ψάχνω για γαμπρό στο διαδίκτυο)
-Ναι. Δουλεύω.
-? (προφανώς εννοεί "πού")
(Στο diamonds and pearls. Κάνω το νούμερο με τον σωλήνα και το μαστίγιο)
-Εεε, χμμμ…Προσωπικά δεδομένα. Αν δε σε πειράζει.
-ok
(μες τη συγκατάβαση και το χαμόγελο σε βρίσκω Σταύρο, 35 από τον Πειραιά)
-endiaferonta;
(Πολλά! Τώρα κάνω ένα break ψάχνοντας αδερφή-ψυχή στα τυφλά)
-Μουσική, διάβασμα, ταξίδια, γυμναστική.
-Nice!
(Με βρίσκει ακαταμάχητη στα σημεία, ως φαίνεται)
- Εσύ;
-gym, grigora amaxia & gynaikes. Yparxei kalytero;
(Έλα ντε!)

-what about sex, Lina;
-To sex & the city εννοείς; Ναι! Έχω όλη τη σειρά σε dvd
-LOL (laughing out loud). msn? Cam?
-Τσ τσ τσ. Μα τι λες τώρα; Έχω απ’ όλα.
-pame kapoy na ta poume kalytera?
(Νάτα! Νάταααα! Μπήκαμε στα hardcore)
-Όταν λες καλύτερα;…..
-na milisoume pio idiotika bb .
(Αλίμονο….Μου έχεις κεντρίσει το ενδιαφέρον με την πρωτοτυπία των ερωτήσεων, την εγκεφαλικότητα των απαντήσεων και γενικότερα με τα πολλά χαμόγελα. Πρέπει να είσαι ένα πρόσχαρο παλικάρι.)
-Ε, ναι. Βέβαια. Μου αρέσει να γνωρίζω καινούριους ανθρώπους.
-emena tha xareis poly otan tha me gnoriseis... perissotero...
-!!!!
-ela kai tha deis.
(Ξέρω τι θα δω. Έχω ξανασυναντήσει τυπάκια σαν κι εσένα που σε ξεματιάζουν για μια 5ετία μπροστά στην κάμερα και γυρίζουν κάθε μέρα τουλάχιστον ένα επεισόδιο safe sex από τα πισιά τους).
-dose mou adress na se kano add, bb.
- mhn_ton_eidate_ton_Panagi@hotmail.com
-plaka kaneis;
-Όχι χρυσέ μου. Αυτό είναι.
-nice. miso na se kano add. min vgeis akoma!

Μωρέ βγαίνω και πήγαινε να δεις.
Έρχομαι;;;;;;;;;;;


PS. Θα ακολουθήσει ανάλυση, prochainement!

Ραπανάκια για την όρεξη (του μεσημεριού τα πάθη)

Θα σας κάνω μια περιγραφή και θέλω να μαντέψετε την ιδιότητα του ή των προσώπων που σας περιγράφω.
Πάμε λοιπόν!

• Είναι συνήθως ξανθιά σε απόχρωση που κινείται ανάμεσα στο πλατινέ και το «γέρασα πριν την ώρα μου» με μακριά ή υπερβολικά μακριά μαλλιά φουλ στα extensions.
• Μεταξύ 27 και 33 αλλά δεν παίρνω κι όρκο.
• Είναι αδύνατη με καλλίγραμμα πόδια τα οποία για να απολαύσει το αχόρταγο μάτι του μπανιστιρτζή θεατή (κάπως έτσι καταντήσαμε) την ντύνουν με τέτοιο μίνι που πολλές φορές αποκαλύπτει εκτός από τα πόδια και το εσώρουχο που φοράει ή δεν φοράει. (αν δεν λέω αλήθεια ας έρθει να με διαψεύσει το You Tube!).
• Διαθέτει πλούσιο στήθος το οποίο αναδεικνύεται μέσα από ένα αβυσσαλέο ντεκολτέ.
• Μιλάει μελιστάλαχτα, χρησιμοποιεί συχνά κτητικές αντωνυμίες για να απευθυνθεί σε πρόσωπα, αγαπημένες της εκφράσεις κλισέ είναι τα: «απόλυτος σταρ», «απόλυτο αρσενικό», «αποκλειστικότητα», «ο-η τάδε μας ανοίγει την καρδιά του» ή «σπάει την σιωπή του», «δεν υπάρχει!» και άλλα τέτοια ανατριχιαστικά.
• Μπορεί να μην γνωρίζει καλά ιστορία, γεωγραφία ή την Ελληνική γλώσσα
ξέρει όμως πολύ καλά να «στήνεται» στον φακό και να καμουφλάρει την άγνοιά της με πούδρα σοβαροφάνειας και αδρές πινελιές καθαρευουσιάνικης
παπαγαλίας όπως το αμίμητο «πάμε τώρα σε ολιγόλεπτο διαφημιστικό διάλειμμα».
• Η άρθρωσή της συνήθως πάσχει σε καθαρότητα είτε διότι είναι επηρεασμένη από την ντοπιολαλιά της είτε διότι δεν γνωρίζει γραμματική είτε διότι κάποιοι της είπαν πως είναι πολύ γοητευτικό να μιλάει σαν πολυβόλο μπροστά στον τηλεοπτικό φακό.

Να μην πω περισσότερα γιατί δεν χρειάζεται. Καλά το μαντέψατε, πρόκειται για τα αξιολάτρευτα κορίτσια της μεσημεριανής ζώνης που πήραν το δισάκι τους από την φτωχομάνα συμπρωτεύουσα, την Γερμανία ή όπου αλλού δεν τις ήξερε παρά η μαμάκα τους και ήρθαν στην τηλεόραση να γίνουν ντε και καλά διάσημες.
Το χειρότερο δε όλων είναι πως δείχνει να τα κατάφεραν με την ανοχή και τον άνευ όρων συμβιβασμό μας με το μέτριο ή το τίποτα.
Ποιος κάθεται τώρα να εγείρει απαιτήσεις την ώρα που στρώνει τραπέζι να φάει το μεσημεριανό του ή πέφτει στον καναπέ για μια ελαφριά μεσημεριανή σιέστα…
Εδώ και οι υποτιθέμενες σοβαρές ώρες κοντεύουν να γίνουν σαν τον γάμο του Καραγκιόζη.

Αντιλαμβάνομαι επίσης πως για τους καναλάρχες και τους διευθυντές προγραμμάτων αντίστοιχα, έρχεται πιο οικονομική η λύση της επιλογής όμορφων κοριτσιών χωρίς καμιά ή περίπου καμιά άλλη ιδιότητα πλην αυτής της όμορφης , στην παρουσίαση εκπομπών με light περιεχόμενο. Να μην ξεχνάμε πως διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης πράγμα που σημαίνει πως δεν είμαστε για μεγάλα ανοίγματα. Κόβουμε λοιπόν τελείως τον άρτον και προσφέρουμε αμιγώς θέαμα!

Για γυναίκες δημοσιογράφους ούτε συζήτηση. Πρώτον διότι κοστίζουν κατιτίς παραπάνω, δεύτερον διότι δεν είναι όλες και γιατί να είναι; δεν κατάλαβα! καλλονές σαν την Τατιάνα Στεφανίδου ή τσαχπίνες σαν την Χριστίνα Λαμπίρη, τρίτον δε και κυριοτέρον μια δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό της δεν πάει να «θυσιαστεί» έτσι εύκολα στον βωμό του φτηνού κουτσομπολιού και της τσιχλόφουσκας εκτός αν πέσει σε μεγάλη ανάγκη ή σε μεγάλη λούμπα.

Η Στεφανίδου π.χ. που το έκανε (για λόγους που εκείνη γνωρίζει) ακόμα αγωνίζεται να καθαρίσει το δημοσιογραφικό της μητρώο και είμαι σίγουρη πως στο βάθος δεν ένιωσε ποτέ καλά μ΄ αυτό. Διαπιστώνω πως ακόμα προσπαθεί να το σώσει κι επειδή την εκτιμώ ως παρουσία θα έλεγα τελείως φιλικά να ξανασκεφτεί τον τομέα της ενημέρωσης ή να απευθυνθεί σε ένα άλλο target group που μπορεί να μην είναι τόσο ευρύ αλλά της αξίζει και του αξίζει περισσότερο.

Όσο για την Λαμπίρη θεωρώ πως αν και έξυπνη παγιδεύτηκε στην εικόνα της αξιοπρεπούς κουτσομπόλας (υπάρχει αξιοπρέπεια στο κουτσομπολιό; αναρωτιέμαι) και παραμένει -αν δεν απατώμαι- για 8η χρονιά σε ένα concept που κατάντησε τετριμμένο θαρρώ και για την ίδια πλέον, αφού δεν φαίνεται να έχει ούτε την όρεξη ούτε την λάμψη της εικόνας που εξέπεμπε παλιότερα.
Παρά ταύτα το κανάλι συνεχίζει να την στηρίζει ως εκπομπή γιατί αν μη τι άλλο αποδείχτηκε πολύ χρήσιμη στο να παίζει τον ρόλο του μεσάζοντα-προβοκάτορα στις όποιες συνεργασίες με δυσαρεστημένους άλλων χώρων προσβλέπει κατά καιρούς το star (βλ. Ελεονόρα Μελέτη, Φώτης-Μαρία κλπ).

Για να επανέλθω στις αγαπημένες γλάστρες του μεσημεριού θα πω πως όσο κι αν εγώ τις υποτιμώ θες λίγο η ώρα που είναι «χαλαρή», θες που η αντίστασή μας είναι γενικώς χαλαρότερη έχουν γίνει ακαταμάχητες.
Αφήστε δε που έχουν μετατραπεί σε ένα κερδοφόρο «μαγαζί» όπου κάποιοι περισσότερο επώνυμοι και ενδεχομένως αξιόλογοι άνθρωποι συμμετέχουν ως πανελίστες για να εξασφαλίσουν ένα έξτρα χαρτζιλίκι ή να παραμείνουν έστω και μ΄ αυτόν τον συγκαταβατικό τρόπο «ζωντανοί» στην επικαιρότητα.

Δεν ξέρω για σας αλλά όσον με αφορά σκέφτομαι σοβαρά να ψάξω για κανένα πλεκτό εργόχειρο της μάνας μου στον μπουφέ, να σκεπάσω την τηλεόραση και αφού την διακοσμήσω με μερικά μπιμπελό της αρεσκείας μου πλέον, να τρώω το φαί μου ήρεμη από δω κι εμπρός!

Lifestyle, λυπήσου με!!!

Τα τελευταία χρόνια γίνομαι ολοένα και πιο δυστυχισμένη για να μη σας πω οτι είμαι στο κατώφλι της κατάθλιψης.
Ο λόγος; ΟΙ ΛΟΓΟΙ !!!
Από που να ξεκινήσω και που να σταματήσω αγαπημένοι μου;

• Κατ’ αρχήν δεν είμαι ξανθιά πράγμα που σημαίνει οτι στους δέκα άντρες θα γυρίσει να με κοιτάξει ο ένας κι αυτός 99,999% θα είναι κομμωτής που θα προσέξει οτι η τρίχα μου φριζάρει σε βαθμό κακουργήματος. Άκυρος. Δεν λογαριάζεται. Δεν «πουλάω» η γυναίκα πάει και τελείωσε!
  

• Οι αναλογίες μου δεν είναι οι ιδανικές (μια βδομάδα νηστεύω για το Πάσχα και υποφέρω η Χριστιανή) πράγμα που με πετάει αυτομάτως έξω από την λίστα με τις «κορμάρες».

• Δεν έχω βάλει σιλικόνη στο μπούστο μου, δεν ανόρθωσα τα καπούλια μου ούτε λιποαναρρόφηση έκανα. Για lifting και τα σχετικά ούτε συζήτηση αφού δεν περισσεύει ευρώ. Αφήστε που άμα δω νυστέρι φεύγω με χίλια από την κωλοφοβερίδα μου. Ως εκ τούτου δείχνω μπαγιάτικη και μεσήλικας (που είμαι!) ενώ την θεία μου την Φρόσω την περνάνε για ξαδέρφη μου (!!) όταν μας βλέπουν μαζί άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ληξιαρχικές λεπτομέρειες.
  

• Δεν συνάντησα κανέναν πρίγκηπα του παραμυθιού με λεφτά και όνομα να με κάνει πριγκήπισσά του αντίθετα παρέμεινα Σταχτοπούτα και παντρεύτηκα έναν επίσης Σταχτοπούτο, υπάλληλο του Δημοσίου.

• Δεν έκανα παιδί πριν το γάμο κι αφού έκανα αυτό το ένα και μοναδικό που έχω, είπα στοπ! στη μηχανή αναπαραγωγής γιατί ούτε Φιλιππινέζα διέθετα να μου το ξεσκατίζει ούτε νταντά με Αγγλική παιδεία για να το συντροφεύει τις 10-15 ώρες του 24ωρου που δεν θα κοιμάται.

• Δεν έχω σκάφος, σπίτι στη Μύκονο ή στην Αράχωβα, δεν έχω Porsche ούτε βέβαια δεξιώνομαι τους φίλους μου σε κανένα παλάτι με κήπο, πισίνα, catering πολυτελείας, γκαρσόνια και dj. Ένα C4 έχω η φουκαριάρα, το σπίτι μου το χρωστάω στην Εθνική Τράπεζα κι όταν γιορτάζει ο Μήτσος (χάθηκε να τον λένε Πάρη, Άδωνι ή έστω Αλέξανδρο βρε αδερφέ!) ανασκουμπώνομαι να φτιάχνω πίτες και τας κεμπάπ μέχρι που πάω στα έκτακτα του ΚΑΤ από υπερκόπωση του ώμου.

Όταν κάθομαι λοιπόν μπροστά στην tv και βλέπω αυτές τις εκπομπές Lifestyle παθαίνω μια ήττα άνευ προηγουμένου. «Δεν μπορεί» λέω, «αν είναι έτσι η ζωή τότε εγώ –από κάποιο λάθος- πήγα στην Κόλαση προτού να πεθάνω» ή είμαι τόσο γκαντέμα που πρέπει επειγόντως να με «διαβάσει» όλη η Ιερά Σύνοδος και αν....
Τι γκλαμουριά είναι αυτή αγαπημένοι μου; Τι πληρότητα αποτυπωμένη στα πρόσωπα; Τι ζωή παραμυθένια!
Και να πεις πως είναι όλοι μπάκουροι και το έχουν ρίξει στην dolce vita γιατί έχουν τον χρόνο και τα φράγκα;
Μπααααα! Κουτσούβελα να δείτε από πίσω. Ευτυχισμένες οικογένειες. Αφού μερικές φορές νομίζεις πως ανταγωνίζονται σε γέννες με την ίδια λύσσα που το κάνουν και για τα συνολάκια της haute couture.
Τα παιδιά σήμερα πάρτε το χαμπάρι είναι ένα must όπως η τσάντα louis vuitton σε μια γκαρναταρόμπα που σέβεται τον εαυτό της.

Πως μπορώ λοιπόν εγώ να νιώθω καλά με τον εαυτό μου και την καθημερινότητά μου; Εσείς νιώθετε; Οι κόρες και οι γιοί σας νιώθουν;
Δεν φτάνει που μας λείπουν τα βασικά προς το ζην, δεν φτάνει που κόβουμε οτι μπορούμε για να ανταπεξέλθουμε στην κρίση, να έχουμε και τα κοινωνικά μοντέλα των «επιτυχημένων» να μας αποτελειώνουν.
Κατευθείαν για το ντιβάνι του ψυχαναλυτή. ΟΛΟΙ.

Σταματήστε βρε παιδιά λίγο με τους επώνυμους και την ζωή τους.
Δε λέω, ωραία τα παραμύθια και καθόμαστε τα χαϊβάνια και τα βλέπουμε αλλά αντί να πάμε για ύπνο ευχαριστημένοι χάνουμε τον ύπνο μας.
Μας κάνετε δυστυχείς χωρίς λόγο. Η ζωή έξω δεν είναι αυτό που προβάλλετε μετά μανίας και αναπαράγετε μετά μεγαλύτερης.
Είναι πεζή. Είναι σκληρή και είναι και δύσκολη. Αφήστε δε που η πραγματική ευτυχία δεν περνάει με τίποτα μέσα απ΄την κάμερα. Είναι μέσα μας και δεν θέλει χρήμα ή προβολή για να χτιστεί. Θέλει άλλου είδους εργαλεία.
Υπάρχουν και κάτι ήρωες της ζωής, υπάρχουν πνευματικοί δημιουργοί, άνθρωποι με κοινωνικό έργο και επιστήμονες πολύ σημαντικοί, αναμφισβήτητα πιο χρήσιμοι για να τους γνωρίσουμε. Γιατί δεν ασχολείστε και μ΄αυτούς; Δεν «γράφουν» καλά στον φακό μήπως;

Τοκ! Τοκ!
-Γιατρέ μου,
είμαι η γλωσσοκοπάνα και δεν είμαι καλά γιατί βλέπω πολλές εκπομπές lifestyle.

Regina rosas amat

Τους βασιλείς θαρρώ πως τους ξεφορτωθήκαμε από το Σωτήριο έτος 1973 αλλά όπως φαίνεται δεν ξεφορτωθήκαμε ακόμα το σύνδρομό τους.
Γιατί κακοί, ψυχροί κι ανάποδοι μπορεί να ήταν και πολλά να μας κόστιζαν χωρίς το ανάλογο value for money αλλά όπως και να το κάνεις το παραμυθάκι μας είναι προσφιλές από τα παιδικά μας χρόνια.
Μια βασίλισσα ας πούμε, όμορφη, γλυκιά, με το νάζι της, την τσαχπινιά της και την ακίνδυνη βλακεία της όλο και έλειπε από το κουτί με τα φο μπιζού της καθημερινότητας.
Ε, δεν θέλαμε και πολύ. Την βρήκαμε, την στέψαμε (ας είναι καλά κι αυτά τα ΜΜΕ που έβαλαν το χεράκι τους) και ιδού!
Κυρίες και κύριοι για όσους δεν το γνωρίζουν σας παρουσιάζω την Αυτής Μεγαλειότητα βασίλισσα της πρωινής ζώνης κ. Ελένη Μενεγάκη η οποία κατέχει επαξίως τον θρόνο επί 15 συναπτά έτη. Ναι! μάλιστα! Έχετε επί 15 χρόνια βασίλισσα στην Ψωροκώσταινα και δεν το έχετε πάρει χαμπάρι. Πάτε και ψηφίζετε Γιωργάκη, Κωστάκη και Τσίπρα. Αν είναι δυνατόν!
Εδώ μιλάμε για θεσμό βαρβάτο. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε αλλά η Μενεγάκη εκεί! αμετακίνητη στο θρόνο της.

Φέτος βέβαια φάνηκε πως όλα τα παραμύθια αργά ή γρήγορα έχουν ένα τέλος και πως τέτοιου είδους βασίλισσες κάποια στιγμή εκθρονίζονται από αυτόν τον ίδιο λαό που κάποτε τις αποθέωνε.
Η Ελένη μας χάνει τον θρόνο;
Καταναλώνονται ώρες και ώρες τηλεοπτικού χρόνου, πέφτουν μαντεψιές, πέφτουν μετρήσεις (AGB), πέφτουν αναλύσεις, πέφτει κλάμα (και κακεντρεχές γέλιο ενίοτε) απ’ όλα σχεδόν τα κανάλια της Ελληνικής τηλεόρασης διότι η εν λόγω βασίλισσα σημειώνει σταθερά μικρή τηλεθέαση.
Έχω βαρεθεί τελευταία να ακούω για το δράμα με τα νούμερα της κ.Μενεγάκη.
Τι ανησυχία στο Πανελλήνιο. Τι κόψιμο τους έχει πιάσει όλους και όλες είναι απερίγραπτο.
Μήπως φταίει ο Χαριτάτος;
Μήπως φταίει ο Καραμέρος;
Μήπως η πεντάδα του Mega;
Μήπως είναι κανένας Ερμής ανάδρομος; (πού είσαι Λ.Πατέρα να βοηθήσεις!)
Μπας και της έκαναν βουντού η Μελέτη με τον Αρναούτογλου για εκδίκηση;

Κάθε μέρα μα κάθε μέρα βγαίνει ο κατάλογος της AGB στα πάνελς και αρχίζει η βαθυστόχαστη ανάλυση. Λες και γίνεται ιατρικό συμβούλιο.

Πώς θα αντιμετωπίσει την κρίση η Μενεγάκη;
Θα αλλάξει χτένισμα; (το έκανε νομίζω αλλά δεν…)
Θα αλλάξει χρώμα μαλλιών; (μετά από τόσα χρόνια ντεκαπάζ η τρίχα ξέχασε τι χρώμα ήταν! Χλωμό το βλέπω)
Θα αλλάξει ζωή; (και πού να πάει με τρία παιδιά στην αγκαλιά η φτωχή; )
Μήπως ν΄ αλλάξει μυαλά; (θα παρεξηγηθούν οι λούτσοι!).
Τι να αλλάξει τέλος πάντων;

Παιδιά ψυχραιμία!
Για να μην ξοδεύετε τσάμπα φαιά ουσία θα σας πω ότι η Μενεγάκη δεν κινδυνεύει από κανέναν άλλον παρά απ΄τον ίδιο τον εαυτό της.
Δεκαπέντε χρόνια είναι αυτά δεν είναι παίξε γέλασε. Μπορεί ως τηλεοπτικό κοινό να μην είμαστε και οι πιο εκλεκτικοί στις επιλογές μας αλλά και επί μια 15ετία να τρως το ίδιο φαγητό ακόμα και χαβιάρι να είναι μπουκώνεις ένα πράμα, το βαριέσαι. Θέλεις και κάτι άλλο εν πάση περιπτώσει κι ας είναι ένα πιάτο με φασολάδα.
Κούρασε η μπουμπού με τις ξανθές μπούκλες και την επιτηδευμένη αφέλεια.
Πόσο Νταχάου πια να καταπιεί το αυτί μας,
πόσο μανικιούρ,
πόση τιράντα που πέφτει κατά λάθος,
πόσο μπούστο (ενισχυμένο) και πόσο μπούτι να καταβροχθίσει το μάτι μας;
Ως γκόμενα την χορτάσαμε.
Ως ακίνδυνη χαζή επίσης.
Ως μαμά ακόμα περισσότερο. Τρία παιδιά αράδιασε. Να γεννοβολάει μια ζωή για να συγκινεί το κοινό δεν γίνεται.
Τα μέσα της εξαντλήθηκαν και η τηλεοπτική εικόνα της υφίσταται την απόλυτα φυσιολογική φθορά του χρόνου . Καιρός να την συνοδεύσουμε ως την πόρτα να πάει να ξεκουραστεί στη βίλλα των Μελισσίων.
Ας έρθουν νέα πρόσωπα και πάνω απ’ όλα νέες συμπεριφορές στην οθόνη μας. Ας έρθουν κάποιοι στα πρωινά που να μην υποτιμούν τόσο πολύ το επίπεδο του κοινού τους ή εν πάση περιπτώσει αν αυτό είναι τόσο χαμηλό ας δώσουν κίνητρα και μαθήματα για να προαχθεί σε κάτι ανώτερο.
Ας χειροκροτήσουμε την κατάρρευση του ευπώλητου μύθου, της ανερμάτιστης γοητείας και του φτηνού πασατέμπου όχι μόνο στην πρωινή αλλά και στην μεσημεριανή και στην κάθε ζώνη.
Ανεβάστε λίγο τον πήχυ κοινό μου και μην περιμένετε με το στέμμα στα χέρια την επόμενη tv-περσόνα.
Ίσως έτσι όλα τα ατάλαντα, αμόρφωτα, καλοφτιαγμένα κοριτσόπουλα ή παλικάρια να πάψουν να ονειρεύονται εύκολο χρήμα, δόξα και αναγνωρισιμότητα έξω απ' τις πόρτες των καναλιών και να στραφούν προς άλλα επαγγέλματα.
Δεν μπορεί η 8χρονη ανιψιά μου όταν την ρωτάμε τι θα γίνει όταν μεγαλώσει να μας λέει με καμάρι «θα γίνω Μενεγάκη».

Εεεε, όχι! Αν και την λατρεύω να μην με αξιώσει ο θεός να το δω κι αυτό!!!



Σημ1. Η φωτογραφία είναι δανεισμένη από το Mediasoup

Σημ2. Η glossokopana ευχαριστεί πολύ το Mediasoup που της έκανε την τιμή να φιλοξενήσει το παραπάνω άρθρο στην ιστοσελίδα του.