Ραπανάκια για την όρεξη (του μεσημεριού τα πάθη)

Θα σας κάνω μια περιγραφή και θέλω να μαντέψετε την ιδιότητα του ή των προσώπων που σας περιγράφω.
Πάμε λοιπόν!

• Είναι συνήθως ξανθιά σε απόχρωση που κινείται ανάμεσα στο πλατινέ και το «γέρασα πριν την ώρα μου» με μακριά ή υπερβολικά μακριά μαλλιά φουλ στα extensions.
• Μεταξύ 27 και 33 αλλά δεν παίρνω κι όρκο.
• Είναι αδύνατη με καλλίγραμμα πόδια τα οποία για να απολαύσει το αχόρταγο μάτι του μπανιστιρτζή θεατή (κάπως έτσι καταντήσαμε) την ντύνουν με τέτοιο μίνι που πολλές φορές αποκαλύπτει εκτός από τα πόδια και το εσώρουχο που φοράει ή δεν φοράει. (αν δεν λέω αλήθεια ας έρθει να με διαψεύσει το You Tube!).
• Διαθέτει πλούσιο στήθος το οποίο αναδεικνύεται μέσα από ένα αβυσσαλέο ντεκολτέ.
• Μιλάει μελιστάλαχτα, χρησιμοποιεί συχνά κτητικές αντωνυμίες για να απευθυνθεί σε πρόσωπα, αγαπημένες της εκφράσεις κλισέ είναι τα: «απόλυτος σταρ», «απόλυτο αρσενικό», «αποκλειστικότητα», «ο-η τάδε μας ανοίγει την καρδιά του» ή «σπάει την σιωπή του», «δεν υπάρχει!» και άλλα τέτοια ανατριχιαστικά.
• Μπορεί να μην γνωρίζει καλά ιστορία, γεωγραφία ή την Ελληνική γλώσσα
ξέρει όμως πολύ καλά να «στήνεται» στον φακό και να καμουφλάρει την άγνοιά της με πούδρα σοβαροφάνειας και αδρές πινελιές καθαρευουσιάνικης
παπαγαλίας όπως το αμίμητο «πάμε τώρα σε ολιγόλεπτο διαφημιστικό διάλειμμα».
• Η άρθρωσή της συνήθως πάσχει σε καθαρότητα είτε διότι είναι επηρεασμένη από την ντοπιολαλιά της είτε διότι δεν γνωρίζει γραμματική είτε διότι κάποιοι της είπαν πως είναι πολύ γοητευτικό να μιλάει σαν πολυβόλο μπροστά στον τηλεοπτικό φακό.

Να μην πω περισσότερα γιατί δεν χρειάζεται. Καλά το μαντέψατε, πρόκειται για τα αξιολάτρευτα κορίτσια της μεσημεριανής ζώνης που πήραν το δισάκι τους από την φτωχομάνα συμπρωτεύουσα, την Γερμανία ή όπου αλλού δεν τις ήξερε παρά η μαμάκα τους και ήρθαν στην τηλεόραση να γίνουν ντε και καλά διάσημες.
Το χειρότερο δε όλων είναι πως δείχνει να τα κατάφεραν με την ανοχή και τον άνευ όρων συμβιβασμό μας με το μέτριο ή το τίποτα.
Ποιος κάθεται τώρα να εγείρει απαιτήσεις την ώρα που στρώνει τραπέζι να φάει το μεσημεριανό του ή πέφτει στον καναπέ για μια ελαφριά μεσημεριανή σιέστα…
Εδώ και οι υποτιθέμενες σοβαρές ώρες κοντεύουν να γίνουν σαν τον γάμο του Καραγκιόζη.

Αντιλαμβάνομαι επίσης πως για τους καναλάρχες και τους διευθυντές προγραμμάτων αντίστοιχα, έρχεται πιο οικονομική η λύση της επιλογής όμορφων κοριτσιών χωρίς καμιά ή περίπου καμιά άλλη ιδιότητα πλην αυτής της όμορφης , στην παρουσίαση εκπομπών με light περιεχόμενο. Να μην ξεχνάμε πως διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης πράγμα που σημαίνει πως δεν είμαστε για μεγάλα ανοίγματα. Κόβουμε λοιπόν τελείως τον άρτον και προσφέρουμε αμιγώς θέαμα!

Για γυναίκες δημοσιογράφους ούτε συζήτηση. Πρώτον διότι κοστίζουν κατιτίς παραπάνω, δεύτερον διότι δεν είναι όλες και γιατί να είναι; δεν κατάλαβα! καλλονές σαν την Τατιάνα Στεφανίδου ή τσαχπίνες σαν την Χριστίνα Λαμπίρη, τρίτον δε και κυριοτέρον μια δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό της δεν πάει να «θυσιαστεί» έτσι εύκολα στον βωμό του φτηνού κουτσομπολιού και της τσιχλόφουσκας εκτός αν πέσει σε μεγάλη ανάγκη ή σε μεγάλη λούμπα.

Η Στεφανίδου π.χ. που το έκανε (για λόγους που εκείνη γνωρίζει) ακόμα αγωνίζεται να καθαρίσει το δημοσιογραφικό της μητρώο και είμαι σίγουρη πως στο βάθος δεν ένιωσε ποτέ καλά μ΄ αυτό. Διαπιστώνω πως ακόμα προσπαθεί να το σώσει κι επειδή την εκτιμώ ως παρουσία θα έλεγα τελείως φιλικά να ξανασκεφτεί τον τομέα της ενημέρωσης ή να απευθυνθεί σε ένα άλλο target group που μπορεί να μην είναι τόσο ευρύ αλλά της αξίζει και του αξίζει περισσότερο.

Όσο για την Λαμπίρη θεωρώ πως αν και έξυπνη παγιδεύτηκε στην εικόνα της αξιοπρεπούς κουτσομπόλας (υπάρχει αξιοπρέπεια στο κουτσομπολιό; αναρωτιέμαι) και παραμένει -αν δεν απατώμαι- για 8η χρονιά σε ένα concept που κατάντησε τετριμμένο θαρρώ και για την ίδια πλέον, αφού δεν φαίνεται να έχει ούτε την όρεξη ούτε την λάμψη της εικόνας που εξέπεμπε παλιότερα.
Παρά ταύτα το κανάλι συνεχίζει να την στηρίζει ως εκπομπή γιατί αν μη τι άλλο αποδείχτηκε πολύ χρήσιμη στο να παίζει τον ρόλο του μεσάζοντα-προβοκάτορα στις όποιες συνεργασίες με δυσαρεστημένους άλλων χώρων προσβλέπει κατά καιρούς το star (βλ. Ελεονόρα Μελέτη, Φώτης-Μαρία κλπ).

Για να επανέλθω στις αγαπημένες γλάστρες του μεσημεριού θα πω πως όσο κι αν εγώ τις υποτιμώ θες λίγο η ώρα που είναι «χαλαρή», θες που η αντίστασή μας είναι γενικώς χαλαρότερη έχουν γίνει ακαταμάχητες.
Αφήστε δε που έχουν μετατραπεί σε ένα κερδοφόρο «μαγαζί» όπου κάποιοι περισσότερο επώνυμοι και ενδεχομένως αξιόλογοι άνθρωποι συμμετέχουν ως πανελίστες για να εξασφαλίσουν ένα έξτρα χαρτζιλίκι ή να παραμείνουν έστω και μ΄ αυτόν τον συγκαταβατικό τρόπο «ζωντανοί» στην επικαιρότητα.

Δεν ξέρω για σας αλλά όσον με αφορά σκέφτομαι σοβαρά να ψάξω για κανένα πλεκτό εργόχειρο της μάνας μου στον μπουφέ, να σκεπάσω την τηλεόραση και αφού την διακοσμήσω με μερικά μπιμπελό της αρεσκείας μου πλέον, να τρώω το φαί μου ήρεμη από δω κι εμπρός!